بی

بی وفاتر از روزگار ندیدم بی تو دارد می گذرد !

روزهای خوب چه زود تمام میشوند

و اگر می‌‌ نویسم،

دوست دارم بدانی.

در خلأ دنیای بی‌‌ جاذبه از نبودنت،

عجیب معلقم. می‌ چرخم و می‌‌ چرخم و می‌ چرخم.

مثلِ نفس هایم دوستت دارم

همانقدر بی اختیار

همانقدر تا پایِ جان 

بر عشق توام، نه صبر پیداست، نه دل
بی روی توام، نه عقل بر جاست، نه دل

این غم، که مراست کوه قافست، نه غم
این دل، که توراست، سنگ خاراست، نه دل

ای کاش زندگی مثل فوتبال بود ، که خوشی را پاس ، جدائی را شوت ،

بی وفائی را فول ، غم را آفساید و محبت را گل میکردیم . . . !

زندگی یک بازی درد آور است . زندگی یک اول بی آخر است

زندگی کردیم اما باختیم . کاخ خود را روی دریا ساختیم

لمس باید کرد این اندوه را . بر کمر باید کشید این کوه را

زندگی را باهمین غمها خوش است . باهمین بیش و همین کمها خوش است

زندگی را خوب باید ازمود . اهل صبرو غصه و اندوه بود