سه شنبه ۲۸ فروردین ۹۷ | ۱۰:۳۵ ۴,۰۹۴ بازديد
روزگار عشق و روزیها گذشت
مرغ بخت ما از این صحرا گذشت
آن صفای خنده ها از لب گریخت
آن بهار عشق بی پروا گذشت
آدمی در رنج و غربت رنگ باخت
بس که تنها آمد تنها گذشت
خاطرم اصلا روی آرامش ندید
عمر ما چون موج بر دریا گذشت
در سخن بودم شبی با آینه
گفتم آن خنده مستی بخش کو؟
گفت خوابی بود چون رویا گذشت